Pri razvodu braka, uobičajeni sled okolnosti je taj da prvo prestane bračna zajednica među supružnicima, mada praksa poznaje primere razvoda braka i dok postoji zajednica života.
Ukoliko između supružnika prestane zajednica života, a brak još uvek nije razveden, imovina koju svaki supružnik stekne nakon prestanka zajednice života smatra se posebnom imovinom supružnika.
U zavisnosti od odnosa supružnika, to jest od toga da li među supružnicima postoji ili ne postoji saglasnost oko svih bitnih pitanja vezanih za razvod braka (podela zajedničke imovine, starateljstvo nad decom, izdržavanje), postupak za razvod braka se može pokrenuti:
- predlogom za sporazumni razvod braka ili
- tužbom za razvod braka.
Predlog za sporazumni razvod braka, kao i tužba za razvod braka, podnose se nadležnom osnovnom sudu:
- prema prebivalištu tuženog (samo u slučaju tužbe za razvod braka) ili
- prema poslednjem zajedničkom prebivalištu supružnika (važi i za predlog za sporazumni razvod braka i tužbu za razvod braka).
Koji sud je nadležan za koju teritoriju navedeno je u članu 3. Zakona o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštava.
Ukoliko supružnika prilikom razvoda braka zastupa advokat, potrebno je da punomoćje koje se izdaje advokatu bude overeno i da u njemu bude naznačen razlog zbog kojeg se zahteva razvod braka (član 221. Porodičnog zakona).
Da li ste znali?
Prema podacima Republičkog zavoda za statistiku, u periodu 2017–2021. godine broj zaključenih brakova na godišnjem nivou u Republici Srbiji u proseku iznosi 32.859, dok prosečan broj razvedenih brakova na godišnjem nivou u posmatranom petogodišnjem periodu iznosi 9.727.